Πρόεδρος
Αναστάσιος
Σταυρίδης
Αντιπρόεδρος
Ρόπος
Νικόλαος
Μέλος
Θεοδωροπουλος Κωνσταντίνος
Οι δημόσιες συγκοινωνίες ή όπως αλλιώς ονομάζονται μέσα μαζικής μεταφοράς, είναι υπηρεσίες κοινής μεταφοράς επιβατών, οι οποίες είναι διαθέσιμες για χρήση από το ευρύ κοινό, σε αντιδιαστολή με άλλους τρόπους μεταφοράς, όπως το Ταξί.
Η σημασία των δημόσιων συγκοινωνιών στις επιβατικές αστικές και υπεραστικές μεταφορές μιας χώρας είναι δεδομένη. Εκτελούν αναμφίβολα μια κοινωνική υπηρεσία που εξασφαλίζει στον πλη8υσμό της περιοχής ένα επίπεδο προσιτότητας και κινητικότητας.
Πέρα από τον καθαρά κοινωνικό τους ρόλο, αποτελούν την μοναδική λύση για την αντιμετώπιση των μεγάλων κυκλοφοριακών προβλημάτων, που δημιουργεί ιδίως στις σύγχρονες αστικές περιοχές η συνεχώς αυξανόμενη ιδιοκτησία και χρήση του Ι.Χ. αυτοκινήτων. Επίσης, η χρήση τους αποτελεί καλύτερη και ορθολογικότερη αξιοποίηση διατιθέμενου χώρου, μειώνει την κατανάλωση ενέργειας ανά
μετακινούμενο, μειώνει την μόλυνση της ατμόσφαιρας.
Τα δημόσια μέσα μεταφοράς περιλαμβάνουν λεωφορεία, τρόλεϊ, τραμ και τρένα, μετρό ,πλοία και αεροπλάνα.
Οι αστικές δημόσιες συγκοινωνίες μπορούν να παρέχονται από μία ή περισσότερες ιδιωτικές επιχειρήσεις μεταφορών ή από κρατικές υπηρεσίες μεταφορών . Οι δημόσιες υπηρεσίες συνήθως χρηματοδοτούνται από το κόστος που χρεώνεται ο κάθε επιβάτης. Οι υπηρεσίες είναι κατά κανόνα οργανωμένες και, ενδεχομένως, επιδοτούνται από την τοπική ή την κρατική αρχή, μέσω των εσόδων από την φορολογία. Υπάρχουν και υπηρεσίες πλήρως επιδοτούμενες, με μηδενικό ναύλο, οι οποίες λειτουργούν σε συγκεκριμένες πόλεις.
Οι ανάγκες του ανθρώπου για μετακίνηση του ιδίου και μεταφορά αγαθών κυριαρχούσαν ήδη από το παρελθόν και συνεχώς αυξάνονται. Με τα χρόνια ο άνθρωπος έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον στην εφεύρεση τρόπων μεταφοράς ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση μεταφοράς. Πλέον έχουν αναπτυχθεί διάφορα μέσα για την ικανοποίηση της ανάγκης του ανθρώπου να μετακινείται από έναν τόπο σε άλλον για διάφορους λόγους όπως είναι η κατοικία, η εργασία, η αναψυχή, η εκπαίδευση κ.λ.π. έχοντας πλέον στην διάθεσή του λεωφορεία, τρένα, μετρό και πολλά άλλα μέσα μεταφοράς.
Υπάρχουν ενδείξεις για το πρώτο πείραμα μαζικής μεταφοράς στο Παρίσι ήδη από το 1662 χρησιμοποιώντας ένα άλογο, αλλά παρέμεινε σε λειτουργία για λίγα μόνο χρόνια. Το λεωφορείο επανεμφανίστηκε το 1812 στην περιοχή Μπορντό της Γαλλίας, και αργότερα στο Παρίσι (1827) και στο Λονδίνο (1829). Μετέφερε επιβάτες τόσο στο εσωτερικό του οχήματος όσο και στην οροφή του. Τα λεωφορεία ήταν μηχανοκίνητα στις αρχές του 20ου αιώνα και αυξήθηκε γρήγορα η χρήση τους και σε
άλλες χώρες.
Υπάρχουν ενδείξεις για ένα προγραμματισμένο δρομολόγιο λεωφορείου
στο Μάντσεστερ το 1824.
Το πρώτο λεωφορείο στης Ευρώπη.
Η σταδιακή απελευθέρωση της αγοράς δημοσίων μεταφορών στην Ευρώπη έχει ενθαρρύνει την ανάπτυξη των ιδιωτικών επιχειρήσεων του κλάδου που παρέχουν υπηρεσίες σε περισσότερες από μία χώρες. Οι ιδιωτικοί φορείς δημόσιων μεταφορών έχουν εισχωρήσει σε μεγάλες και μικρές χώρες καθιστώντας τους ως πρωταρχικούς παράγοντες για την ανάπτυξη των χωρών αυτών. Ο ρόλος τους
μπορεί να αποτελέσει απειλή ή ευκαιρία για μια μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα. Οι ιδιωτικοί φορείς μεταφορών διαθέτουν μεγάλη εμπειρία και έχουν την δυνατότητα να μοιράζονται τις γνώσεις τους με την αγορά και μπορούν να αναλάβουν καθοριστικό ρόλο για την ανάπτυξη της συγκοινωνίας μιας χώρας.
Έχουν την δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν την υλοποίηση μεγάλων έργων στα κέντρα των πόλεων και στις περιφέρειες, με σκοπό τη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης και την άμβλυνση των προβλημάτων που οφείλονται στο περιορισμένο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων.
Παρ’ όλο που θέλουν να δείξουν τον θετικό τους ρόλο, οι ιδιωτικές αυτές επιχειρήσεις μπορούν να αποτελέσουν απειλή για τους υφιστάμενους φορείς μεταφορών.
Συγκεκριμένα, μέσω της δράσης τους δημιουργούν ένα στρεβλό ανταγωνιστικό περιβάλλον στην αγορά θέτοντας σε κίνδυνο άλλες υπηρεσίες μεταφορών.
Τα Ελληνικά Δημόσια μέσα μεταφοράς επιβατών , μπορούν να παρέχουν μια πιο ποιοτική, αξιόπιστη, άνετη και ασφαλή μετακίνηση επιβατών.
Τα οφέλη των φορέων για την ασφάλεια και το περιβάλλον:
Οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι 10 με 20 φορές ασφαλέστερες από το αυτοκίνητο. (Πηγή – Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ασφάλειας των Μεταφορών).
Τα λεωφορεία και τα τραμ καταναλώνουν 3 έως 5 φορές λιγότερη ενέργεια ανά επιβάτη.
Ένα λεωφορείο ντίζελ 45 θέσεων, με μόνο 5 επιβάτες εκπέμπει λιγότερη ρύπανση από ό, τι ένα αυτοκίνητο με 1,5 άτομα.
Τα λεωφορεία δημιουργούν 11 φορές λιγότερο θόρυβο από τα αυτοκίνητα, και τα τραμ 46 φορές λιγότερο.